Mijn eerste week in Yogyakarta
16 September 2014 | Indonesië, Jogjakarta
Mijn eerste week in Yogyakarta
Maandag 8 september ben ik aan mijn avontuur begonnen. De reis begon met een erg lange vlucht in een veel te warm vliegtuig. Door de vertraging van de eerste vlucht moesten we rennen voor de tweede vlucht. Het was toen meteen duidelijk waarom de mensen hier niet haasten en rennen, daar is het gewoon veel te warm voor. Aangekomen in Yogyakarta stonden we met een aantal Nederlanders aan de bagageband, maar…… geen koffers. Deze stonden nog in Jakarta. We moesten iets langer opblijven maar die zelfde avond hadden we onze koffers weer ( ik ben nog nooit zo blij geweest om mijn koffer weer te zien!!)
Na een nacht goed slapen was het tijd om de straat op te gaan. Het is echt een cultuurshock. De mensen, de geuren, de warmte, de taal. Alles is anders en alles is nieuw.
Ik ben in Indonesië voor mijn minor. Deze doe ik niet alleen maar met 7 andere meiden. Samen met Merel maak ik de reis, maar in totaal zijn we met 8. 6 meiden zijn er al een weekje langer en zijn al iets meer gewend. Het is een leuke groep meiden met wie ik samen in een huis ga wonen.
Tja het huis, iets kleiner dan verwacht waardoor we opzoek moesten gaan naar een nieuw huis. Gelukkig hadden de meiden al een uitstapje gemaakt en contact met een jongen die iets kon regelen voor ons. Het huis is inderdaad veel groter, maar helaas ook erg vies met kakkerlakfamilies enz. We besloten om een grote schoonmaak te houden. Dit heeft erg geholpen waardoor het nu fijner voelt en het ons eigen huisje wordt.
Ik ga door deze blog proberen om jullie iedere week op de hoogte te houden van wat ik hier allemaal aan het doen ben en meemaak. Mijn reisgenootje Merel maakt ongeveer om de 2 dagen een blog die veel gedetailleerder is dan die van mij. Je kan deze vinden op merelvd.waarbenjij.nu
Liefs Judith
Maandag 8 september ben ik aan mijn avontuur begonnen. De reis begon met een erg lange vlucht in een veel te warm vliegtuig. Door de vertraging van de eerste vlucht moesten we rennen voor de tweede vlucht. Het was toen meteen duidelijk waarom de mensen hier niet haasten en rennen, daar is het gewoon veel te warm voor. Aangekomen in Yogyakarta stonden we met een aantal Nederlanders aan de bagageband, maar…… geen koffers. Deze stonden nog in Jakarta. We moesten iets langer opblijven maar die zelfde avond hadden we onze koffers weer ( ik ben nog nooit zo blij geweest om mijn koffer weer te zien!!)
Na een nacht goed slapen was het tijd om de straat op te gaan. Het is echt een cultuurshock. De mensen, de geuren, de warmte, de taal. Alles is anders en alles is nieuw.
Ik ben in Indonesië voor mijn minor. Deze doe ik niet alleen maar met 7 andere meiden. Samen met Merel maak ik de reis, maar in totaal zijn we met 8. 6 meiden zijn er al een weekje langer en zijn al iets meer gewend. Het is een leuke groep meiden met wie ik samen in een huis ga wonen.
Tja het huis, iets kleiner dan verwacht waardoor we opzoek moesten gaan naar een nieuw huis. Gelukkig hadden de meiden al een uitstapje gemaakt en contact met een jongen die iets kon regelen voor ons. Het huis is inderdaad veel groter, maar helaas ook erg vies met kakkerlakfamilies enz. We besloten om een grote schoonmaak te houden. Dit heeft erg geholpen waardoor het nu fijner voelt en het ons eigen huisje wordt.
Ik ga door deze blog proberen om jullie iedere week op de hoogte te houden van wat ik hier allemaal aan het doen ben en meemaak. Mijn reisgenootje Merel maakt ongeveer om de 2 dagen een blog die veel gedetailleerder is dan die van mij. Je kan deze vinden op merelvd.waarbenjij.nu
Liefs Judith
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
